Jak się odmienia przez przypadki imię Martunia?
Imię żeńskie Martunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Martunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Martunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Martuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Martuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Martunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Martunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Martuni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Martuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Martunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Martunia.