Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Martunia?
Imię żeńskie Martunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Martunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Martunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Martuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Martuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Martunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Martunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Martuni.
Wołacz (Hej!): Martuniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Martunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Martunia przez przypadki.