Odmiana imienia Margunia przez przypadki

Margunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Margunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marguni

Celownik
(komu? czemu?):Marguni

Biernik
(kogo? co?):Margunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Margunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marguni

Wołacz
(hej!):Marguniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarguniaJeśli jednak przegrasz, Margunia zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Margunia.
Gdzie jest Margunia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Margunia.
Margunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarguniZostało sto dni do narodzin Marguni.
Dziadek Marguni w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Marguni.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Marguni.
Zaproszenia na urodziny Marguni są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarguniTym razem nie damy Marguni dojść do głosu.
Musiałam się zwierzyć Marguni.
Ja na pewno przekaże swój procent Marguni.
Zszedłem z drogi Marguni i usiadłem w fotelu.
Napisałem wiersz dzięki Marguni.

Biernik:
(kogo? co?)
MargunięOszołomienie spadło teraz na Margunię i na moment odebrało mu wigor.
Margunię znalazłam w recepcji hotelu.
Kacper patrzył na Margunię ze zdumieniem.
Patrzył na Margunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widzę Margunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarguniąKarolina miała się spotkać z Margunią przed szkołą.
Zostaliśmy z Margunią w salonie sami.
Dorota spotkała się z Margunią.
Obie z Margunią postawiłyśmy na zmiany.
Wieczorem z Margunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarguniMuszę Ci powiedzieć prawdę o Marguni.
Na koniec parę słów o Marguni.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Marguni.
Pamiętajmy o Marguni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
No a teraz trochę więcej o Marguni.

Wołacz:
(hej!)
MarguniuWitaj Marguniu!
Marguniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Marguniu za rozmowę!
Dobry wieczór Marguniu!
Marguniu! Gdzie jesteś?