Odmiana imienia Margo przez przypadki

Margo imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Margo

Dopełniacz
(kogo? czego?):Margo

Celownik
(komu? czemu?):Margo

Biernik
(kogo? co?):Margo

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Margo

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Margo

Wołacz
(hej!):Margo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MargoAutorem artykułu jest Margo.
Margo odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Margo nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Margo już tu jest.
Ma na imię Margo.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MargoPrzed domem Margo zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postawa Margo była zupełnie inna.
Dla Margo ten pies jest naprawdę bezcenny.
W sobotę są urodziny Margo.
Pożyczę od Margo samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
MargoJa na pewno przekaże swój procent Margo.
Margo oczy błyszczą.
Opowiedziałam Margo o przykrości która mnie spotkała.
Oczywiście każdy przyzna rację Margo.
Korzysta z okazji, by wyznać Margo miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
MargoZdjęcie przesłane przez Margo.
Patrzy na Margo wyczekująco.
Margo natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kawę kupioną przez Margo wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Podchodzi, całuje Margo i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MargoZostanę tu tylko z Margo i chłopakami.
Obie z Margo miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Margo.
Dwa dni temu miałam z Margo śmieszną przygodę.
Oboje z Margo wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MargoArtykuł o Margo wywołał burzę w mediach.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Margo.
Na pewno słyszałyście o Margo.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Margo.
Pamiętam o Margo.

Wołacz:
(hej!)
MargoHej Margo!
Dobranoc Margo!
Dziękuję Margo za rozmowę!
Margo! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Margo!?