Jak się pisze imię Margunia? Piszemy o Marguni czy o Margunii?
Imię żeńskie Margunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Margunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Margunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Marguni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Marguni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Margunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Margunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Marguni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Marguniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Margunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Margunia przez przypadki.