Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Margunia?
Imię żeńskie Margunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Margunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Margunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Marguni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Marguni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Margunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Margunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Marguni.
Wołacz (Hej!): Marguniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Margunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Margunia przez przypadki.