Jak odmienić imię Margunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Margunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Margunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Margunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Marguni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Marguni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Margunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Margunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Marguni.
W wołaczu (Hej!): Marguniu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Margunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Margunia przez przypadki.