Odmiana imienia Jurata przez przypadki

Jurata imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jurata

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juraty

Celownik
(komu? czemu?):Juracie

Biernik
(kogo? co?):Juratę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juratą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juracie

Wołacz
(hej!):Jurato!

Przykłady deklinacji imienia Jurata” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Jurata

Co robi Jurata?
Autorem artykułu jest Jurata.
Jurata odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jurata nie umie śpiewać.
Gdzie jest Jurata?

Dopełniacz (kogo? czego?): Juraty

Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Juraty.
W domu babci Juraty od zawsze stał stary zegar.
Postawa Juraty była zupełnie inna.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Juraty.
Piszę list do Juraty.

Celownik (komu? czemu?): Juracie

Dopiero teraz zrozumiałem, że Juracie coś się stało.
Oddaję Juracie list.
Dzięki Juracie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Juracie mamy kolejny artykuł po polsku.
Proszę Juracie nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Juratę

W końcu obudzili Juratę, żeby ich ratował.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Juratę.
Juratę zaświerzbiały ręce.
Doprowadził tym Juratę do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Juratę i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Juratą

Wczoraj wracamy z Juratą od lekarza.
Przez chwilę oboje z Juratą patrzyli na siebie.
Zobacz wywiad z Juratą oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy z Juratą na jarmarku.
Oboje z Juratą wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Juracie

A przecież nikt inaczej o Juracie nie pisał.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Juracie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Juracie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Juracie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Juracie.

Wołacz (hej!): Jurato

Dobry wieczór Jurato!
Jurato! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Jurato!?
Jurato! Wróć do mnie!
Hej Jurato!