Odmiana imienia Jurata przez przypadki

Jurata imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jurata

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juraty

Celownik
(komu? czemu?):Juracie

Biernik
(kogo? co?):Juratę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juratą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juracie

Wołacz
(hej!):Jurato!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JurataCo robi Jurata?
Autorem artykułu jest Jurata.
Jurata odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jurata nie umie śpiewać.
Gdzie jest Jurata?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuratyRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Juraty.
W domu babci Juraty od zawsze stał stary zegar.
Postawa Juraty była zupełnie inna.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Juraty.
Piszę list do Juraty.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuracieDopiero teraz zrozumiałem, że Juracie coś się stało.
Oddaję Juracie list.
Dzięki Juracie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Juracie mamy kolejny artykuł po polsku.
Proszę Juracie nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
JuratęW końcu obudzili Juratę, żeby ich ratował.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Juratę.
Juratę zaświerzbiały ręce.
Doprowadził tym Juratę do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Juratę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuratąWczoraj wracamy z Juratą od lekarza.
Przez chwilę oboje z Juratą patrzyli na siebie.
Zobacz wywiad z Juratą oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy z Juratą na jarmarku.
Oboje z Juratą wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuracieA przecież nikt inaczej o Juracie nie pisał.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Juracie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Juracie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Juracie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Juracie.

Wołacz:
(hej!)
JuratoDobry wieczór Jurato!
Jurato! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Jurato!?
Jurato! Wróć do mnie!
Hej Jurato!