Odmiana imienia Juratka przez przypadki

Juratka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juratka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juratki

Celownik
(komu? czemu?):Juratce

Biernik
(kogo? co?):Juratkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juratką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juratce

Wołacz
(hej!):Juratko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuratkaAutorem artykułu jest Juratka.
W domu Juratka często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Juratka?
Na drugie imię mam Juratka.
Autorem niniejszego tekstu jest Juratka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuratkiLampion z dyni zrobiony na prośbę Juratki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Juratki.
Dla Juratki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Juratki.
Szukałem linków do strony Juratki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuratceOczywiście każdy przyzna rację Juratce.
Tym razem nie damy Juratce dojść do głosu.
Opowiedziałam Juratce o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je Juratce.
Słoik z kawą wyleciał Juratce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
JuratkęSpojrzał na Juratkę i uśmiechnął się.
Kacper patrzył na Juratkę ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Juratkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
W końcu obudzili Juratkę, żeby ich ratował.
Doprowadził tym Juratkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuratkąRozmawiam z Juratką.
Dorota spotkała się z Juratką.
Razem z Juratką zrobiłyśmy obiad.
Wczoraj wracamy z Juratką od lekarza.
Byliśmy z Juratką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuratceTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Juratce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Juratce.
Związana jest z nią legenda o Juratce.
A przecież nikt inaczej o Juratce nie pisał.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Juratce.

Wołacz:
(hej!)
JuratkoGdzie jesteś Juratko!?
Cześć Juratko!
Dobranoc Juratko!
Witaj Juratko!
Dzień dobry Juratko!