Odmiana imienia Juratusia przez przypadki

Juratusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juratusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juratusi

Celownik
(komu? czemu?):Juratusi

Biernik
(kogo? co?):Juratusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juratusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juratusi

Wołacz
(hej!):Juratusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuratusiaMam na imię Juratusia.
W domu Juratusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Juratusia?
Jutro Juratusia wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Juratusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuratusiW sobotę są urodziny Juratusi.
Szukałem linków do strony Juratusi.
Postawa Juratusi była zupełnie inna.
Nie ma Juratusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Juratusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuratusiOpowiedziałam Juratusi o przykrości która mnie spotkała.
Juratusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kto wie, może Juratusi wyjdzie do na dobre.
Mama przyznała rację Juratusi.
Od początku próbujemy pomóc Juratusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JuratusięO jego personalia miałam spytać Juratusię prywatnie.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Juratusię bardzo przyjaźnie.
Przeprosiłam Juratusię i poszłam dalej.
Widziałem dzisiaj Juratusię z mojej klasy.
Widzę Juratusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuratusiąJa z Juratusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Juratusią.
Razem z Juratusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wymyśliłam z Juratusią nową zabawę.
Wieczorem z Juratusią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuratusiA przecież nikt inaczej o Juratusi nie pisał.
Wszyscy dyskutują o Juratusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Juratusi.
Pamiętajmy o Juratusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Związana jest z nią legenda o Juratusi.

Wołacz:
(hej!)
JuratusiuDobry wieczór Juratusiu!
Hej Juratusiu!
Cześć Juratusiu!
Witaj Juratusiu!
Juratusiu! Wróć do mnie!