Odmiana imienia Jurusia przez przypadki

Jurusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jurusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jurusi

Celownik
(komu? czemu?):Jurusi

Biernik
(kogo? co?):Jurusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jurusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jurusi

Wołacz
(hej!):Jurusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JurusiaJurusia wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Jurusia.
Jurusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Jurusia.
Ma na imię Jurusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JurusiSzukałem linków do strony Jurusi.
W słuchawce usłyszałam głos Jurusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Jurusi.
Przyglądałam się dłoniom Jurusi.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Jurusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JurusiOd początku próbujemy pomóc Jurusi.
Oddaję Jurusi list.
Ten nie pozostał dłużny Jurusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jurusi.
Tego Jurusi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
JurusięNieśmiało gładzi Jurusię po włosach.
Przeprosiłam Jurusię i poszłam dalej.
Czekałam na Jurusię w kawiarni.
Postaram się namówić Jurusię na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Jurusię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JurusiąJa z Jurusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Jurusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Jurusią na krytym basenie.
Pracuję razem z Jurusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Jurusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JurusiZwiązana jest z nią legenda o Jurusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Jurusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Jurusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Jurusi.
Myślę o Jurusi.

Wołacz:
(hej!)
JurusiuDobranoc Jurusiu!
Jurusiu! Wróć do mnie!
Witaj Jurusiu!
Jurusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Jurusiu!