Odmiana imienia Juratunia przez przypadki

Juratunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juratunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juratuni

Celownik
(komu? czemu?):Juratuni

Biernik
(kogo? co?):Juratunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juratunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juratuni

Wołacz
(hej!):Juratuniu!

Przykłady odmiany imienia Juratunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Juratunia

Gdzie jest Juratunia?
Ja i Juratunia nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Juratunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Juratunia ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Juratunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Juratuni

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Juratuni.
Wysyłam list do Juratuni.
Tata Juratuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Juratuni.
Postawa Juratuni była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Juratuni

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Juratuni.
Juratuni włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Juratuni po głowie chodzi?
Kupiłem Juratuni magnes na lodówkę.
Zostawiam Juratuni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Juratunię

Spojrzałam na Juratunię jak dopisuje kolejne literki.
Na Juratunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Lubię Juratunię.
W końcu obudzili Juratunię, żeby ich ratował.
Juratunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Juratunią

Siedzieliśmy z Juratunią przy basenie.
Ja z Juratunią chcemy się przebrać za wampiry.
Idę na spacer z Juratunią.
Wczoraj wracamy z Juratunią od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Juratunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Juratuni

W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Juratuni.
Mówimy tu oczywiście o Juratuni.
Myślałam cały czas tylko o Juratuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Juratuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Juratuni.

Wołacz (hej!): Juratuniu

Hej Juratuniu!
Gdzie jesteś Juratuniu!?
Juratuniu! Gdzie jesteś?
Cześć Juratuniu!
Dzień dobry Juratuniu!