Odmiana imienia Ida przez przypadki

Ida imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ida

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idy

Celownik
(komu? czemu?):Idzie

Biernik
(kogo? co?):Idę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idzie

Wołacz
(hej!):Ido!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Idy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Id

Celownik
(komu? czemu?):Idom

Biernik
(kogo? co?):Idy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idach

Wołacz
(hej!):Idy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IdaGdzie jest Ida?
Ida wraca do domu.
Ida ma katar i źle się czuje.
Ida odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Ida.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IdyDzisiaj wyruszyliśmy do domu Idy.
Postawa Idy była zupełnie inna.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Idy.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Idy.
Prosimy o pomoc dla Idy.

Celownik:
(komu? czemu?)
IdzieNie wiem, co powiedzieć Idzie.
Musiałam się zwierzyć Idzie.
Opowiadam Idzie o swoich zainteresowaniach.
Idzie włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Idzie magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
IdęSpojrzał na Idę i uśmiechnął się.
Na Idę spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Idę do wyjścia.
Przyniesiona przez Idę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Idę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IdąRozmawiam z Idą.
Ja z Idą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Idą na dyskotekę.
Razem z Idą zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Idą i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IdzieNa pewno słyszałyście o Idzie.
Kilka słów od autora materiału o Idzie.
Pamiętajmy o Idzie i jej rodzinie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Idzie.
Zapraszam na film dokumentalny o Idzie.

Wołacz:
(hej!)
IdoDobranoc Ido!
Witaj Ido!
Hej Ido!
Dobry wieczór Ido!
Cześć Ido!