Odmiana imienia Idunia przez przypadki

Idunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iduni

Celownik
(komu? czemu?):Iduni

Biernik
(kogo? co?):Idunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iduni

Wołacz
(hej!):Iduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IduniaJak już wiecie mam na imię Idunia.
Dziś Idunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Idunia tego nie widzi.
Idunia nie umie grać na gitarze.
Idunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IduniDzisiaj wyruszyliśmy do domu Iduni.
Rozalia podeszła do Iduni.
Tata Iduni sam opatrzył mi nogę.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Iduni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Iduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IduniOd początku próbujemy pomóc Iduni.
Iduni oczy błyszczą.
Oddaję Iduni list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Iduni coś się stało.
Iduni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
IdunięObserwuję Idunię bardzo uważnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Idunię.
Odprowadziłam Idunię do wyjścia.
Patrzy na Idunię wyczekująco.
Spotkałam Idunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IduniąJadę na wycieczkę razem z Idunią.
Razem z Idunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Idunią na dyskotekę.
Obie z Idunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Idunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IduniZapraszam na film dokumentalny o Iduni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Iduni.
A o Iduni to i słowa rzec nie umiał.
Od ostatniego wpisu o Iduni wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Iduni.

Wołacz:
(hej!)
IduniuCześć Iduniu!
Hej Iduniu!
Dobry wieczór Iduniu!
Dobranoc Iduniu!
Iduniu! Wróć do mnie!