Odmiana imienia Idziunia przez przypadki

Idziunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idziunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idziuni

Celownik
(komu? czemu?):Idziuni

Biernik
(kogo? co?):Idziunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idziunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idziuni

Wołacz
(hej!):Idziuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IdziuniaAutorem niniejszego tekstu jest Idziunia.
Idziunia chce pójść ze mną na spacer.
Idziunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Idziunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Idziunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IdziuniTymczasem zauważyłam wpis Idziuni kilka dni temu.
Prosimy o pomoc dla Idziuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Idziuni.
W sobotę są urodziny Idziuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Idziuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IdziuniPrzyglądam się Idziuni.
Rozalia z troską przyglądała się Idziuni.
Powiedz wszystkim i Idziuni, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Idziuni również się podoba.
Dzięki Idziuni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
IdziunięPostaram się namówić Idziunię na spacer.
Podchodzi, całuje Idziunię i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Idziunię.
Popatrzyłam na Idziunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzała na Idziunię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IdziuniąPracuję razem z Idziunią.
Oboje z Idziunią wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Idziunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Powinnam jednak pojechać z Idziunią.
Siedzieliśmy z Idziunią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IdziuniOd ostatniego wpisu o Idziuni wydarzyło się sporo.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Idziuni.
A o Idziuni to i słowa rzec nie umiał.
Przy Idziuni zapomniałem o wszystkim.
Powiedz mi, co myślisz o Idziuni.

Wołacz:
(hej!)
IdziuniuDzień dobry Idziuniu!
Witaj Idziuniu!
Idziuniu! Uważaj!
Dobranoc Idziuniu!
Gdzie jesteś Idziuniu!?