Odmiana imienia Idka przez przypadki

Idka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Idka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Idki

Celownik
(komu? czemu?):Idce

Biernik
(kogo? co?):Idkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Idką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Idce

Wołacz
(hej!):Idko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IdkaGdzie jest Idka?
Jutro Idka wyjdzie ze szpitala.
Co robi Idka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Idka.
Idka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IdkiW słuchawce usłyszałam głos Idki.
Rodzina Idki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Serce Idki stanęło na moment.
Dla Idki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Idki.

Celownik:
(komu? czemu?)
IdceOddaję Idce list.
Proszę Idce nie dokuczać!
Zerwał jabłko i podał je Idce.
Daję Idce, to co najlepsze we mnie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Idce.

Biernik:
(kogo? co?)
IdkęSierżant wpatrywał się w Idkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Idkę do stanu bliskiego apopleksji.
Obserwuję Idkę bardzo uważnie.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Idkę bardzo przyjaźnie.
Przed sesją zapytałam Idkę co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IdkąRefleksyjnie po spotkaniu z Idką.
Byliśmy z Idką na jarmarku.
Jadę na wycieczkę razem z Idką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Idką.
Razem z Idką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IdceKto dziś pamięta o Idce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Idce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Idce.
Śpiewam o Idce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Idce.

Wołacz:
(hej!)
IdkoIdko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Idko!?
Dobry wieczór Idko!
Dobranoc Idko!
Idko! Uważaj!