Odmiana imienia Fiona przez przypadki

Fiona imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fiona

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fiony

Celownik
(komu? czemu?):Fionie

Biernik
(kogo? co?):Fionę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fioną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fionie

Wołacz
(hej!):Fiono!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FionaJak już wiecie mam na imię Fiona.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Fiona.
Moje drugie imię to właśnie Fiona.
Mam na imię Fiona.
Fiona nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FionyRodzina Fiony wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Fiony.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Fiony.
Najbardziej polubiłam ojca Fiony.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Fiony.

Celownik:
(komu? czemu?)
FionieMam nadzieję, że Fionie również się podoba.
Fionie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Korzysta z okazji, by wyznać Fionie miłość.
Słoik z kawą wyleciał Fionie z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Fionie.

Biernik:
(kogo? co?)
FionęChwyciła Fionę za rękaw płaszcza.
Czekałam na Fionę w kawiarni.
Spoglądam na Fionę.
Zdjęcie przesłane przez Fionę.
Na Fionę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FionąAle można sobie zrobić zdjęcie z Fioną.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Fioną na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Fioną.
Zostanę tu tylko z Fioną i chłopakami.
Ja z Fioną chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FionieTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Fionie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Fionie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Fionie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Fionie.
Przez chwilę pomyślałam o Fionie.

Wołacz:
(hej!)
FionoDziękuję Fiono za rozmowę!
Dzień dobry Fiono!
Cześć Fiono!
Dobranoc Fiono!
Gdzie jesteś Fiono!?