Odmiana imienia Fionka przez przypadki

Fionka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fionka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fionki

Celownik
(komu? czemu?):Fionce

Biernik
(kogo? co?):Fionkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fionką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fionce

Wołacz
(hej!):Fionko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FionkaFionka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Fionka już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Fionka.
Jutro Fionka wyjdzie ze szpitala.
Fionka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FionkiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Fionki.
Prosimy o pomoc dla Fionki.
Ręka Fionki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
W słuchawce usłyszałam głos Fionki.
Szkoda że Fionki prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
FionceFionce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Fionce mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Fionce list.
Fionce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Fionce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
FionkęSpojrzałam na Fionkę w wymownym geście.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fionkę.
Doprowadził tym Fionkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałem znacząco na Fionkę.
Przyniesiona przez Fionkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FionkąSprzątam pokój razem z Fionką.
A sytuacja z Fionką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Byliśmy z Fionką na jarmarku.
Śpiewam z Fionką.
Razem z Fionką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FionceTen wiersz jest o Fionce.
Na koniec parę słów o Fionce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Fionce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Fionce.
Powiedz mi, co myślisz o Fionce.

Wołacz:
(hej!)
FionkoFionko! Uważaj!
Dobry wieczór Fionko!
Cześć Fionko!
Dobranoc Fionko!
Hej Fionko!