Odmiana imienia Fioneczka przez przypadki

Fioneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fioneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fioneczki

Celownik
(komu? czemu?):Fioneczce

Biernik
(kogo? co?):Fioneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fioneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fioneczce

Wołacz
(hej!):Fioneczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FioneczkaAutorem artykułu jest Fioneczka.
W domu Fioneczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dla mnie było już jasne, ze Fioneczka umiera.
Na drugie imię mam Fioneczka.
Fioneczka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FioneczkiRodzina Fioneczki zginęła w wypadku samochodowym.
Przez cały dzień czułam wzrok Fioneczki na sobie.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Fioneczki.
Pożyczę od Fioneczki samochód i możemy jechać.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Fioneczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FioneczceOddaję Fioneczce list.
Chciałam szybko pochwalić się Fioneczce.
Korzysta z okazji, by wyznać Fioneczce miłość.
Napisałem wiersz dzięki Fioneczce.
Dzięki Fioneczce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
FioneczkęWidzę Fioneczkę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Fioneczkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Fioneczkę.
Spojrzał na Fioneczkę z zaciekawieniem.
Patrzy na Fioneczkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FioneczkąWieczorem z Fioneczką znowu idziemy na spacer.
Pracuję z Fioneczką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Fioneczką.
Siedzieliśmy z Fioneczką na kanapie.
Obie z Fioneczką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FioneczceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Fioneczce.
Dobrze, że wspomniałeś o Fioneczce.
Myślał o Fioneczce i o swoim życiu.
A o Fioneczce to i słowa rzec nie umiał.
Przy Fioneczce zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
FioneczkoDzień dobry Fioneczko!
Hej Fioneczko!
Dziękuję Fioneczko za rozmowę!
Witaj Fioneczko!
Gdzie jesteś Fioneczko!?