Odmiana imienia Fionusia przez przypadki

Fionusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fionusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fionusi

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Fionusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fionusi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fionusią

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FionusiaJeśli jednak przegrasz, Fionusia zostaje z nami.
Ja i Fionusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Fionusia.
Mam na imię Fionusia.
Moje drugie imię to właśnie Fionusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FionusiNajbardziej polubiłam ojca Fionusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Fionusi.
Fionusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Uroda Fionusi miała potężną moc.
Tata Fionusi poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
Mama przyznała rację .
Powiedz wszystkim i , że nic mi nie jest.
włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny .
Zerwał jabłko i podał je .

Biernik:
(kogo? co?)
FionusięPrzed sesją zapytałam Fionusię co lubi.
Odprowadziłam Fionusię do wyjścia.
Pożegnali w końcu Fionusię i wyszli razem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fionusię.
Spojrzał na Fionusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FionusiRazem z Fionusi przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Jadę z Fionusi na dyskotekę.
Razem z Fionusi podążyłam na górne piętro za blondynką.
A sytuacja z Fionusi rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Fionusi.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FionusiąTeraz chcę napisać parę słów o Fionusią.
Dobrze, że wspomniałeś o Fionusią.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Fionusią.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Fionusią.
Kilka słów od autora materiału o Fionusią.

Wołacz:
(hej!)
Hej !
Gdzie jesteś !?
Dzień dobry !
Dziękuję za rozmowę!
Cześć !