Odmiana imienia Emina przez przypadki

Emina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eminy

Celownik
(komu? czemu?):Eminie

Biernik
(kogo? co?):Eminę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eminą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eminie

Wołacz
(hej!):Emino!

Przykłady odmiany imienia Emina” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Emina

Jutro Emina wyjdzie ze szpitala.
Emina wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Emina.
W domu Emina często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Emina z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Eminy

Muszę pochwalić pomysł Eminy.
Ręka Eminy uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zostało sto dni do narodzin Eminy.
Specjalnością Eminy jest jazda na koniu.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Eminy.

Celownik (komu? czemu?): Eminie

Dzięki Eminie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Eminie było już za wiele.
Rozalia z troską przyglądała się Eminie.
Opowiadam Eminie o swoich zainteresowaniach.
Eminie włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Eminę

W końcu obudzili Eminę, żeby ich ratował.
Kacper patrzył na Eminę ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Eminę i idzie do wyjścia.
O jego personalia miałam spytać Eminę prywatnie.
Chwyciła Eminę za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Eminą

Wczoraj wracamy z Eminą od lekarza.
Dorota spotkała się z Eminą.
Oboje z Eminą wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Eminą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Eminą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Eminie

Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Eminie.
Kilka słów od autora materiału o Eminie.
Dzisiaj chciałam napisać o Eminie.
Związana jest z nią legenda o Eminie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Eminie.

Wołacz (hej!): Emino

Dobry wieczór Emino!
Dzień dobry Emino!
Emino! Wróć do mnie!
Emino! Gdzie jesteś?
Cześć Emino!