Odmiana imienia Emineczka przez przypadki

Emineczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emineczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emineczki

Celownik
(komu? czemu?):Emineczce

Biernik
(kogo? co?):Emineczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emineczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emineczce

Wołacz
(hej!):Emineczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmineczkaJa i Emineczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Emineczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Emineczka?
Autorem artykułu jest Emineczka.
Emineczka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmineczkiPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Emineczki.
Nie lubię Emineczki.
Szkoda że Emineczki prawie że w ogóle nie ma.
Serce Emineczki stanęło na moment.
W domu babci Emineczki od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmineczceEmineczce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Emineczce.
Dzięki Emineczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Emineczce, to co najlepsze we mnie.
Oddaję Emineczce list.

Biernik:
(kogo? co?)
EmineczkęPrzeprosiłam Emineczkę i poszłam dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Emineczkę.
Emineczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Emineczkę.
Pożegnali w końcu Emineczkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmineczkąRazem z Emineczką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
A sytuacja z Emineczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Emineczką.
Pracuję z Emineczką.
Razem z Emineczką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmineczceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Emineczce.
Pamiętajmy o Emineczce i jej rodzinie.
Rozmawiam o Emineczce.
Przez chwilę pomyślałam o Emineczce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Emineczce.

Wołacz:
(hej!)
EmineczkoHej Emineczko!
Emineczko! Wróć do mnie!
Dziękuję Emineczko za rozmowę!
Dobranoc Emineczko!
Witaj Emineczko!