Odmiana imienia Emincia przez przypadki

Emincia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emincia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eminci

Celownik
(komu? czemu?):Eminci

Biernik
(kogo? co?):Emincię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emincią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eminci

Wołacz
(hej!):Eminciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EminciaEmincia wraca do domu.
Emincia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Emincia.
Jutro Emincia wyjdzie ze szpitala.
Emincia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EminciDzisiaj wyruszyliśmy do domu Eminci.
Postanowiłam zadzwonić do Eminci i chłopaków.
W domu babci Eminci od zawsze stał stary zegar.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Eminci.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Eminci.

Celownik:
(komu? czemu?)
EminciPowiedz wszystkim i Eminci, że nic mi nie jest.
Daję Eminci, to co najlepsze we mnie.
Słoik z kawą wyleciał Eminci z rąk.
Tym razem nie damy Eminci dojść do głosu.
Eminci włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
EmincięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Emincię.
Sierżant wpatrywał się w Emincię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Na Emincię spłynęła niewymowna ulga.
Widziałem dzisiaj Emincię z mojej klasy.
Spojrzała na Emincię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EminciąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Emincią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Emincią.
Ja z Emincią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wymyśliłam z Emincią nową zabawę.
Siedzieliśmy z Emincią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EminciOd ostatniego wpisu o Eminci wydarzyło się sporo.
Rozmawiam o Eminci.
Mówimy tu oczywiście o Eminci.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Eminci.
Czasami myślę sobie o Eminci.

Wołacz:
(hej!)
EminciuEminciu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Eminciu za rozmowę!
Dzień dobry Eminciu!
Eminciu! Wróć do mnie!
Witaj Eminciu!