Odmiana imienia Eminusia przez przypadki

Eminusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eminusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eminusi

Celownik
(komu? czemu?):Eminusi

Biernik
(kogo? co?):Eminusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eminusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eminusi

Wołacz
(hej!):Eminusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EminusiaMam na imię Eminusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Eminusia już tu jest.
Eminusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Eminusia grzecznie śpi.
W domu Eminusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EminusiRodzina Eminusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W słuchawce usłyszałam głos Eminusi.
Najbardziej polubiłam ojca Eminusi.
Piszę list do Eminusi.
Zostało sto dni do narodzin Eminusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EminusiEminusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zszedłem z drogi Eminusi i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Eminusi powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Eminusi.
Kupiłem Eminusi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
EminusięNa Eminusię spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Eminusię do wyjścia.
Popatrzyłam na Eminusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Eminusię znalazłam w recepcji hotelu.
Przyniesiona przez Eminusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EminusiąJa z Eminusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Eminusią na dyskotekę.
Powinnam jednak pojechać z Eminusią.
Zostaliśmy z Eminusią w salonie sami.
Razem z Eminusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EminusiTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Eminusi.
Czasami myślę sobie o Eminusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Eminusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Eminusi.
Chciałbym być teraz przy Eminusi.

Wołacz:
(hej!)
EminusiuEminusiu! Uważaj!
Cześć Eminusiu!
Witaj Eminusiu!
Gdzie jesteś Eminusiu!?
Dobry wieczór Eminusiu!