Odmiana imienia Emelina przez przypadki

Emelina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emelina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emeliny

Celownik
(komu? czemu?):Emelinie

Biernik
(kogo? co?):Emelinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emeliną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emelinie

Wołacz
(hej!):Emelino!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmelinaCo robi Emelina?
Gdzie jest Emelina?
Emelina nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Emelina.
Dla mnie było już jasne, ze Emelina umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmelinyPrzyglądałam się dłoniom Emeliny.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Emeliny.
Specjalnością Emeliny jest jazda na koniu.
Zaproszenia na urodziny Emeliny są gotowe.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Emeliny.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmelinieMam nadzieję, że Emelinie również się podoba.
Emelinie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Emelinie.
Oddaję Emelinie list.
Co tej Emelinie po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
EmelinęPatrzy na Emelinę wyczekująco.
Widziałem dzisiaj Emelinę z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Emelinę i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Emelinę.
W końcu obudzili Emelinę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmelinąObie z Emeliną miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wymyśliłam z Emeliną nową zabawę.
Karolina miała się spotkać z Emeliną przed szkołą.
Wieczorem z Emeliną znowu idziemy na spacer.
Wczoraj wracamy z Emeliną od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmelinieHipnotyzująca powieść o Emelinie i płatnym mordercy.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Emelinie.
Dyskutuję o Emelinie.
Więcej o Emelinie znajdziecie na naszej stronie.
Na pewno słyszałyście o Emelinie.

Wołacz:
(hej!)
EmelinoCześć Emelino!
Emelino! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Emelino!?
Witaj Emelino!
Dzień dobry Emelino!