Odmiana imienia Emelunia przez przypadki

Emelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emeluni

Celownik
(komu? czemu?):Emeluni

Biernik
(kogo? co?):Emelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emeluni

Wołacz
(hej!):Emeluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmeluniaDla mnie było już jasne, ze Emelunia umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Emelunia.
Gdzie jest Emelunia?
Co robi Emelunia?
Jutro Emelunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmeluniPostanowiłam zadzwonić do Emeluni.
W domu babci Emeluni od zawsze stał stary zegar.
Piszę list do Emeluni.
Dziadek Emeluni w tym czasie miał chorą rękę.
Tato Emeluni produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmeluniOd początku próbujemy pomóc Emeluni.
Opowiadam Emeluni o swoich zainteresowaniach.
Zerwał jabłko i podał je Emeluni.
Kto wie, może Emeluni wyjdzie do na dobre.
Emeluni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
EmelunięSpojrzał na Emelunię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Emelunię w wymownym geście.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Emelunię.
Pożegnali w końcu Emelunię i wyszli razem.
O jego personalia miałam spytać Emelunię prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmeluniąSiedzieliśmy z Emelunią na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Emelunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Emelunią.
Razem z Emelunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Emelunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmeluniMamrotał coś o Emeluni, gdy podtrzymywał się ściany.
Dzisiaj chciałam napisać o Emeluni.
Warto także pomyśleć chwilę o Emeluni.
Dziś napiszę o Emeluni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Emeluni.

Wołacz:
(hej!)
EmeluniuWitaj Emeluniu!
Dzień dobry Emeluniu!
Emeluniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Emeluniu!?
Emeluniu! Gdzie jesteś?