Odmiana imienia Emelinunia przez przypadki

Emelinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emelinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emelinuni

Celownik
(komu? czemu?):Emelinuni

Biernik
(kogo? co?):Emelinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emelinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emelinuni

Wołacz
(hej!):Emelinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmelinuniaMam na imię Emelinunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Emelinunia.
Autorem artykułu jest Emelinunia.
Dobrze, że Emelinunia grzecznie śpi.
Emelinunia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmelinuniZbieramy na nowy wózek dla Emelinuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Emelinuni.
Jestem mamą Emelinuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Tata Emelinuni poszedł otworzyć drzwi.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Emelinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmelinuniCoś muszę Emelinuni powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Emelinuni.
Przyglądam się Emelinuni.
Emelinuni włosy stanęły dęba na głowie.
Tego Emelinuni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
EmelinunięSpojrzał na Emelinunię i uśmiechnął się.
Spoglądam na Emelinunię.
Spotkałam Emelinunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Nieśmiało gładzi Emelinunię po włosach.
Spojrzałam na Emelinunię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmelinuniąRozmawiam z Emelinunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Emelinunią.
Tym razem korespondowałam z Emelinunią.
Ja z Emelinunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Emelinunią przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmelinuniWarto także pomyśleć chwilę o Emelinuni.
Związana jest z nią legenda o Emelinuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Emelinuni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Emelinuni.
Powiedz mi, co myślisz o Emelinuni.

Wołacz:
(hej!)
EmelinuniuGdzie jesteś Emelinuniu!?
Emelinuniu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Emelinuniu!
Dobranoc Emelinuniu!
Dziękuję Emelinuniu za rozmowę!