Odmiana imienia Dobrusia przez przypadki

Dobrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Dobrusi

Biernik
(kogo? co?):Dobrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Dobrusią!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dobrusi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrusi

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Dobrusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dobrusia

Dobrusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Dobrusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Dobrusia grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Dobrusia.
Dobrusia wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Tymczasem zauważyłam wpis kilka dni temu.
Specjalnością jest jazda na koniu.
Jestem mamą i jeszcze trojga innych dzieci.
Prosimy o pomoc dla .
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik (komu? czemu?): Dobrusi

Musiałam się zwierzyć Dobrusi.
Mama przyznała rację Dobrusi.
Powiedz wszystkim i Dobrusi, że nic mi nie jest.
Dobrusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Dobrusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Dobrusię

Spoglądam na Dobrusię.
Sierżant wpatrywał się w Dobrusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Dobrusię.
Spojrzałam na Dobrusię w wymownym geście.
Patrzy na Dobrusię wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z .
Refleksyjnie po spotkaniu z .
Sprzątam pokój z .
Sprzątam pokój razem z .
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?):

Dyskutuję o .
Hipnotyzująca powieść o i płatnym mordercy.
Posiadam całą serię powieści tego autora o .
Dzisiaj chciałam napisać o .
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o .

Wołacz (hej!): Dobrusią

Hej Dobrusią!
Cześć Dobrusią!
Witaj Dobrusią!
Dobrusią! Uważaj!
Dobrusią! Wróć do mnie!