Odmiana imienia Dobrusia przez przypadki

Dobrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrusi

Celownik
(komu? czemu?):Dobrusi

Biernik
(kogo? co?):Dobrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrusi

Wołacz
(hej!):Dobrusiu!

Przykłady deklinacji imienia Dobrusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dobrusia

Dobrusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Dobrusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Dobrusia grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Dobrusia.
Dobrusia wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dobrusi

Tymczasem zauważyłam wpis Dobrusi kilka dni temu.
Specjalnością Dobrusi jest jazda na koniu.
Jestem mamą Dobrusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Prosimy o pomoc dla Dobrusi.
Tata Dobrusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik (komu? czemu?): Dobrusi

Musiałam się zwierzyć Dobrusi.
Mama przyznała rację Dobrusi.
Powiedz wszystkim i Dobrusi, że nic mi nie jest.
Dobrusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Dobrusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Dobrusię

Spoglądam na Dobrusię.
Sierżant wpatrywał się w Dobrusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Dobrusię.
Spojrzałam na Dobrusię w wymownym geście.
Patrzy na Dobrusię wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dobrusią

Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dobrusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Dobrusią.
Sprzątam pokój z Dobrusią.
Sprzątam pokój razem z Dobrusią.
Obie z Dobrusią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dobrusi

Dyskutuję o Dobrusi.
Hipnotyzująca powieść o Dobrusi i płatnym mordercy.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Dobrusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Dobrusi.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Dobrusi.

Wołacz (hej!): Dobrusiu

Hej Dobrusiu!
Cześć Dobrusiu!
Witaj Dobrusiu!
Dobrusiu! Uważaj!
Dobrusiu! Wróć do mnie!