Odmiana imienia Dobrusia przez przypadki

Dobrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrusi

Celownik
(komu? czemu?):Dobrusi

Biernik
(kogo? co?):Dobrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrusi

Wołacz
(hej!):Dobrusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobrusiaDobrusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Dobrusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Dobrusia grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Dobrusia.
Dobrusia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobrusiTymczasem zauważyłam wpis Dobrusi kilka dni temu.
Specjalnością Dobrusi jest jazda na koniu.
Jestem mamą Dobrusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Prosimy o pomoc dla Dobrusi.
Tata Dobrusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobrusiMusiałam się zwierzyć Dobrusi.
Mama przyznała rację Dobrusi.
Powiedz wszystkim i Dobrusi, że nic mi nie jest.
Dobrusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Dobrusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
DobrusięSpoglądam na Dobrusię.
Sierżant wpatrywał się w Dobrusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Dobrusię.
Spojrzałam na Dobrusię w wymownym geście.
Patrzy na Dobrusię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobrusiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dobrusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Dobrusią.
Sprzątam pokój z Dobrusią.
Sprzątam pokój razem z Dobrusią.
Obie z Dobrusią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobrusiDyskutuję o Dobrusi.
Hipnotyzująca powieść o Dobrusi i płatnym mordercy.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Dobrusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Dobrusi.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Dobrusi.

Wołacz:
(hej!)
DobrusiuHej Dobrusiu!
Cześć Dobrusiu!
Witaj Dobrusiu!
Dobrusiu! Uważaj!
Dobrusiu! Wróć do mnie!