Jak odmienić imię Dobrusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Dobrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Dobrusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Dobrusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dobrusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Dobrusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Dobrusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Dobrusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dobrusia przez przypadki.