Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Dobrusia?
Imię żeńskie Dobrusia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Dobrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Dobrusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Dobrusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Dobrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dobrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Dobrusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Dobrusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dobrusia.