Jak się odmienia przez przypadki imię Dobrusia?
Imię żeńskie Dobrusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Dobrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Dobrusi.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Dobrusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Dobrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dobrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Dobrusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Dobrusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dobrusia.