Odmiana imienia Digna przez przypadki

Digna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Digna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Digny

Celownik
(komu? czemu?):Dignie

Biernik
(kogo? co?):Dignę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Digną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dignie

Wołacz
(hej!):Digno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DignaDigna nie umie śpiewać.
Mam na imię Digna.
Gdzie jest Digna?
Dla mnie było już jasne, ze Digna umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Digna już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DignyPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Digny.
Póki co dodaję zdjęcia Digny z wakacji.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Digny.
Tym razem prezentujemy wystawę Digny.
Uroda Digny miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
DignieOddaję Dignie list.
Zostawiam Dignie karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Dignie dojść do głosu.
Opowiedziałam Dignie o przykrości która mnie spotkała.
Tego Dignie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
DignęDignę znalazłam w recepcji hotelu.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dignę.
Nieśmiało gładzi Dignę po włosach.
Na Dignę spłynęła niewymowna ulga.
Zdjęcie przesłane przez Dignę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DignąZostaliśmy z Digną w salonie sami.
Przez chwilę oboje z Digną patrzyli na siebie.
Ja z Digną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Digną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostanę tu tylko z Digną i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DignieW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Dignie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Dignie.
Wczoraj wspomniałam o Dignie z moim tatą.
Dobrze, że wspomniałeś o Dignie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dignie.

Wołacz:
(hej!)
DignoDziękuję Digno za rozmowę!
Digno! Gdzie jesteś?
Digno! Uważaj!
Hej Digno!
Digno! Wróć do mnie!