Odmiana imienia Digna przez przypadki

Digna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Digna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Digny

Celownik
(komu? czemu?):Dignie

Biernik
(kogo? co?):Dignę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Digną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dignie

Wołacz
(hej!):Digno!

Przykłady odmiany imienia Digna” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Digna

Digna nie umie śpiewać.
Mam na imię Digna.
Gdzie jest Digna?
Dla mnie było już jasne, ze Digna umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Digna już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Digny

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Digny.
Póki co dodaję zdjęcia Digny z wakacji.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Digny.
Tym razem prezentujemy wystawę Digny.
Uroda Digny miała potężną moc.

Celownik (komu? czemu?): Dignie

Oddaję Dignie list.
Zostawiam Dignie karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Dignie dojść do głosu.
Opowiedziałam Dignie o przykrości która mnie spotkała.
Tego Dignie było już za wiele.

Biernik (kogo? co?): Dignę

Dignę znalazłam w recepcji hotelu.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dignę.
Nieśmiało gładzi Dignę po włosach.
Na Dignę spłynęła niewymowna ulga.
Zdjęcie przesłane przez Dignę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Digną

Zostaliśmy z Digną w salonie sami.
Przez chwilę oboje z Digną patrzyli na siebie.
Ja z Digną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Digną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostanę tu tylko z Digną i chłopakami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dignie

W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Dignie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Dignie.
Wczoraj wspomniałam o Dignie z moim tatą.
Dobrze, że wspomniałeś o Dignie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dignie.

Wołacz (hej!): Digno

Dziękuję Digno za rozmowę!
Digno! Gdzie jesteś?
Digno! Uważaj!
Hej Digno!
Digno! Wróć do mnie!