Odmiana imienia Digunia przez przypadki

Digunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Digunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Diguni

Celownik
(komu? czemu?):Diguni

Biernik
(kogo? co?):Digunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Digunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Diguni

Wołacz
(hej!):Diguniu!

Przykłady deklinacji imienia Digunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Digunia

Dziś Digunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Digunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Digunia.
Autorem artykułu jest Digunia.
Digunia wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Diguni

Muszę pochwalić pomysł Diguni.
Najbardziej polubiłam ojca Diguni.
Tymczasem zauważyłam wpis Diguni kilka dni temu.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Diguni.
Tato Diguni produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Diguni

Chciałam szybko pochwalić się Diguni.
Daję Diguni, to co najlepsze we mnie.
Tego Diguni było już za wiele.
Diguni włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Diguni list.

Biernik (kogo? co?): Digunię

Patrzył na Digunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Digunię w wymownym geście.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Digunię.
Spojrzał na Digunię z zaciekawieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Digunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Digunią

Obie z Digunią postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Digunią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Digunią.
Siedzieliśmy z Digunią na kanapie.
Pracuję z Digunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Diguni

Dzisiaj chciałam napisać o Diguni.
Wspominam o Diguni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Diguni.
Myślałam cały czas tylko o Diguni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Diguni.

Wołacz (hej!): Diguniu

Gdzie jesteś Diguniu!?
Dzień dobry Diguniu!
Cześć Diguniu!
Diguniu! Wróć do mnie!
Diguniu! Uważaj!