Odmiana imienia Digusia przez przypadki

Digusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Digusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Digusi

Celownik
(komu? czemu?):Digusi

Biernik
(kogo? co?):Digusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Digusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Digusi

Wołacz
(hej!):Digusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DigusiaDigusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Digusia nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Digusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Digusia.
Jeśli jednak przegrasz, Digusia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DigusiPiszę list do Digusi.
Wysyłam list do Digusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Digusi.
Przyglądałam się dłoniom Digusi.
Najbardziej polubiłam ojca Digusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DigusiTen nie pozostał dłużny Digusi.
Tym razem nie damy Digusi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Digusi coś się stało.
Przyglądam się Digusi.
Musiałam się zwierzyć Digusi.

Biernik:
(kogo? co?)
DigusięSpojrzałam na Digusię w wymownym geście.
Patrzył na Digusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Digusię z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Digusię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Digusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DigusiąSprzątam pokój razem z Digusią.
Obie z Digusią postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam z Digusią nową zabawę.
Karolina miała się spotkać z Digusią przed szkołą.
Sprzątam pokój z Digusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DigusiNaszą piosenkę pisali z myślą o Digusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Digusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Digusi.
Rozmawiam o Digusi.
Kilka słów od autora materiału o Digusi.

Wołacz:
(hej!)
DigusiuDigusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Digusiu!
Dziękuję Digusiu za rozmowę!
Cześć Digusiu!
Dobranoc Digusiu!