Odmiana imienia Digusia przez przypadki

Digusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Digusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Digusi

Celownik
(komu? czemu?):Digusi

Biernik
(kogo? co?):Digusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Digusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Digusi

Wołacz
(hej!):Digusiu!

Przykłady deklinacji imienia Digusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Digusia

Digusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Digusia nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Digusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Digusia.
Jeśli jednak przegrasz, Digusia zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Digusi

Piszę list do Digusi.
Wysyłam list do Digusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Digusi.
Przyglądałam się dłoniom Digusi.
Najbardziej polubiłam ojca Digusi.

Celownik (komu? czemu?): Digusi

Ten nie pozostał dłużny Digusi.
Tym razem nie damy Digusi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Digusi coś się stało.
Przyglądam się Digusi.
Musiałam się zwierzyć Digusi.

Biernik (kogo? co?): Digusię

Spojrzałam na Digusię w wymownym geście.
Patrzył na Digusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Digusię z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Digusię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Digusię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Digusią

Sprzątam pokój razem z Digusią.
Obie z Digusią postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam z Digusią nową zabawę.
Karolina miała się spotkać z Digusią przed szkołą.
Sprzątam pokój z Digusią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Digusi

Naszą piosenkę pisali z myślą o Digusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Digusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Digusi.
Rozmawiam o Digusi.
Kilka słów od autora materiału o Digusi.

Wołacz (hej!): Digusiu

Digusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Digusiu!
Dziękuję Digusiu za rozmowę!
Cześć Digusiu!
Dobranoc Digusiu!