Odmiana imienia Dignka przez przypadki

Dignka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dignka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dignki

Celownik
(komu? czemu?):Dignce

Biernik
(kogo? co?):Dignkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dignką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dignce

Wołacz
(hej!):Dignko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DignkaDignka wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dignka.
Jeśli jednak przegrasz, Dignka zostaje z nami.
Dignka nie umie śpiewać.
Jutro Dignka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DignkiPrzez cały dzień czułam wzrok Dignki na sobie.
Póki co dodaję zdjęcia Dignki z wakacji.
Postanowiłam zadzwonić do Dignki i chłopaków.
Prosimy o pomoc dla Dignki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Dignki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DignceDignce włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Dignce o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Dignce.
Mam nadzieję, że Dignce również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Dignce.

Biernik:
(kogo? co?)
DignkęPodchodzi, całuje Dignkę i idzie do wyjścia.
Patrzę na Dignkę i nic nie rozumiem.
Obserwuję Dignkę bardzo uważnie.
Widzę Dignkę.
Spojrzałam na Dignkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DignkąOboje z Dignką wybuchliśmy śmiechem.
Kasia z Dignką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Jadę na wycieczkę razem z Dignką.
Wieczorem z Dignką znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój z Dignką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DignceNaszą piosenkę pisali z myślą o Dignce.
Pamiętajmy o Dignce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Pamiętajmy o Dignce i jej rodzinie.
Chciałbym być teraz przy Dignce.
Kto dziś pamięta o Dignce.

Wołacz:
(hej!)
DignkoWitaj Dignko!
Hej Dignko!
Dignko! Wróć do mnie!
Dziękuję Dignko za rozmowę!
Dignko! Uważaj!