Odmiana imienia Brenda przez przypadki

Brenda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brenda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brendy

Celownik
(komu? czemu?):Brendzie

Biernik
(kogo? co?):Brendę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brendą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brendzie

Wołacz
(hej!):Brendo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrendaAutorem artykułu jest Brenda.
Gdzie jest Brenda?
Moje drugie imię to właśnie Brenda.
Brenda wraca do domu.
Brenda chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrendyRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Brendy.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Brendy.
Prosimy o pomoc dla Brendy.
Ręka Brendy uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Brendy.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrendzieOpowiedziałam Brendzie o przykrości która mnie spotkała.
Nie wiem, co powiedzieć Brendzie.
Brendzie włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Brendzie.
Oddaję Brendzie list.

Biernik:
(kogo? co?)
BrendęSpojrzał na Brendę z zaciekawieniem.
Widzę Brendę.
Oszołomienie spadło teraz na Brendę i na moment odebrało mu wigor.
Brendę znalazłam w recepcji hotelu.
Doprowadził tym Brendę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrendąSiedzieliśmy z Brendą na kanapie.
Wieczorem z Brendą znowu idziemy na spacer.
Karolina miała się spotkać z Brendą przed szkołą.
Zostaliśmy z Brendą w salonie sami.
Byliśmy z Brendą na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrendziePomyśl nad tym, co napisałam ci o Brendzie.
Marzę o Brendzie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Brendzie.
Przy Brendzie zapomniałem o wszystkim.
Kto dziś pamięta o Brendzie.

Wołacz:
(hej!)
BrendoBrendo! Uważaj!
Cześć Brendo!
Witaj Brendo!
Dobranoc Brendo!
Gdzie jesteś Brendo!?