Odmiana imienia Brendusia przez przypadki

Brendusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brendusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brendusi

Celownik
(komu? czemu?):Brendusi

Biernik
(kogo? co?):Brendusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brendusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brendusi

Wołacz
(hej!):Brendusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrendusiaBrendusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Brendusia.
Dziś Brendusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Co robi Brendusia?
Jak już wiecie mam na imię Brendusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrendusiTata Brendusi poszedł otworzyć drzwi.
Uroda Brendusi miała potężną moc.
Zaproszenia na urodziny Brendusi są gotowe.
Tymczasem zauważyłam wpis Brendusi kilka dni temu.
Szukałem linków do strony Brendusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrendusiCo tej Brendusi po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Brendusi.
Korzysta z okazji, by wyznać Brendusi miłość.
Ja na pewno przekaże swój procent Brendusi.
Oddaję Brendusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
BrendusięWidzę Brendusię.
Na Brendusię spłynęła niewymowna ulga.
Brendusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Brendusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Brendusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrendusiąWieczorem z Brendusią znowu idziemy na spacer.
Ja z Brendusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Brendusią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Brendusią.
Pracuję z Brendusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrendusiZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Brendusi.
W powrotnej drodze myślał o Brendusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Brendusi.
Na pewno słyszałyście o Brendusi.
Powiedz mi, co myślisz o Brendusi.

Wołacz:
(hej!)
BrendusiuDobry wieczór Brendusiu!
Witaj Brendusiu!
Dziękuję Brendusiu za rozmowę!
Brendusiu! Uważaj!
Brendusiu! Wróć do mnie!