Odmiana imienia Brendunia przez przypadki

Brendunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brendunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brenduni

Celownik
(komu? czemu?):Brenduni

Biernik
(kogo? co?):Brendunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brendunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brenduni

Wołacz
(hej!):Brenduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrenduniaBrendunia nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Brendunia.
Na drugie imię mam Brendunia.
Brendunia ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Brendunia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrenduniByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Brenduni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Brenduni.
Tata Brenduni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Tata Brenduni poszedł otworzyć drzwi.
Szukałem linków do strony Brenduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrenduniOddaję Brenduni list.
Proszę Brenduni nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Brenduni również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Brenduni.
Opowiedziałam Brenduni o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
BrendunięPatrzy na Brendunię wyczekująco.
Patrzył na Brendunię z pełnym zgrozy podziwem.
Przyniesiona przez Brendunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Brendunię.
Spojrzała na Brendunię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrenduniąObie z Brendunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Oboje z Brendunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Brendunią zrobiłyśmy obiad.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Brendunią.
Siedzieliśmy z Brendunią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrenduniNa pewno słyszałyście o Brenduni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Brenduni.
Mamrotał coś o Brenduni, gdy podtrzymywał się ściany.
Nie wspomniałem na początku o Brenduni.
Kto dziś pamięta o Brenduni.

Wołacz:
(hej!)
BrenduniuDobranoc Brenduniu!
Witaj Brenduniu!
Dziękuję Brenduniu za rozmowę!
Cześć Brenduniu!
Gdzie jesteś Brenduniu!?