Odmiana imienia Barbunia przez przypadki

Barbunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Barbunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Barbuni

Celownik
(komu? czemu?):Barbuni

Biernik
(kogo? co?):Barbunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Barbunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Barbuni

Wołacz
(hej!):Barbuniu!

Przykłady odmiany imienia Barbunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Barbunia

Barbunia chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Barbunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Barbunia wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Barbunia.
Co robi Barbunia?

Dopełniacz (kogo? czego?): Barbuni

Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Barbuni.
Postanowiłam zadzwonić do Barbuni i chłopaków.
Pożyczę od Barbuni samochód i możemy jechać.
Tata Barbuni sam opatrzył mi nogę.
Od razu zobaczyła ich mama Barbuni.

Celownik (komu? czemu?): Barbuni

Dzięki Barbuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Barbuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Co tej Barbuni po głowie chodzi?
Barbuni włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Barbuni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Barbunię

Przyniesiona przez Barbunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Barbunię spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Barbunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Barbunię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Barbunię z zaciekawieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Barbunią

Razem z Barbunią zrobiłyśmy obiad.
Ja z Barbunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Barbunią postawiłyśmy na zmiany.
Zginął w pojedynku z Barbunią.
Siedzieliśmy z Barbunią na kanapie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Barbuni

Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Barbuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Barbuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Barbuni.
To jest pieśń o Barbuni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Barbuni.

Wołacz (hej!): Barbuniu

Hej Barbuniu!
Barbuniu! Uważaj!
Dobranoc Barbuniu!
Dziękuję Barbuniu za rozmowę!
Cześć Barbuniu!