Jak się odmienia przez przypadki imię Barbunia?
Imię żeńskie Barbunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Barbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Barbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Barbuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Barbuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Barbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Barbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Barbuni.
Wołacz (Hej!): Hej Barbuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Barbunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Barbunia.