Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Barbunia?
Imię żeńskie Barbunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Barbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Barbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Barbuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Barbuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Barbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Barbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Barbuni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Barbuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Barbunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Barbunia przez przypadki.