Odmiana imienia Witosława przez przypadki
Witosława imię żeńskie
PrzypadekLiczba pojedyncza
Mianownik
(kto? co?):Witosława
Dopełniacz
(kogo? czego?):Witosławy
Celownik
(komu? czemu?):Witosławie
Biernik
(kogo? co?):Witosławę
Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witosławą
Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witosławie
Wołacz
(hej!):Witosławo!
PrzypadekLiczba mnoga
Mianownik
(kto? co?):Witosławy
Dopełniacz
(kogo? czego?):Witosław
Celownik
(komu? czemu?):Witosławom
Biernik
(kogo? co?):Witosławy
Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witosławami
Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witosławach
Wołacz
(hej!):Witosławy!
Zdrobnienia od imienia Witosława
Imię żeńskie Witosława posiada zdrobnienia: Witosławeczka, Witosławka, Witosławunia, Witosławusia, Witosłusia, Witusia.
Przykłady odmiany imienia Witosława w zdaniach
PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej
Mianownik:
(kto? co?)
WitosławaWitosława chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Witosława już tu jest.
Witosława ma katar i źle się czuje.
Co robi Witosława?
Gdzie jest Witosława?
Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WitosławyPrzyglądałam się dłoniom Witosławy.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Witosławy.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Witosławy.
Specjalnością Witosławy jest jazda na koniu.
Postawa Witosławy była zupełnie inna.
Celownik:
(komu? czemu?)
WitosławieWitosławie włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Witosławie.
Zszedłem z drogi Witosławie i usiadłem w fotelu.
Oddaję Witosławie list.
Mama przyznała rację Witosławie.
Biernik:
(kogo? co?)
WitosławęPrzed sesją zapytałam Witosławę co lubi.
Pożegnali w końcu Witosławę i wyszli razem.
Witosławę zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Witosławę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Witosławę i na moment odebrało mu wigor.
Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WitosławąRazem z Witosławą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Witosławą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zginął w pojedynku z Witosławą.
Ja z Witosławą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Witosławą przed szkołą.
Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WitosławieNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Witosławie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Witosławie.
Mamrotał coś o Witosławie, gdy podtrzymywał się ściany.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Witosławie.
No a teraz trochę więcej o Witosławie.
Wołacz:
(hej!)
WitosławoDziękuję Witosławo za rozmowę!
Dobranoc Witosławo!
Witosławo! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Witosławo!
Dzień dobry Witosławo!
Więcej informacji odnośnie deklinacji imienia Witosława:
Wyżej wymieniona deklinacja imienia Witosława została zaczerpnięta z bazy danych imion polskich znajdującej się w serwisie BazaDanych.INFO.
Imię żeńskie „Witosława” w słownikach zewnętrznych
Pod spodem zostały umieszczone linki do zewnętrznych słowników, w których znaleziono materiały związane z imieniem żeńskim Witosława:
» Rozwiązania krzyżówkowe imienia żeńskiego Witosława.
» Definicja imienia żeńskiego Witosława.
» Wyrazy przeciwstawne dla imienia żeńskiego Witosława.
» Słownik rymów do imienia żeńskiego Witosława.
» Szukaj informacji o imieniu żeńskim Witosława w wyszukiwarce Google.