Odmiana imienia Witosława przez przypadki

Witosława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Witosława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witosławy

Celownik
(komu? czemu?):Witosławie

Biernik
(kogo? co?):Witosławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witosławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witosławie

Wołacz
(hej!):Witosławo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Witosławy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witosław

Celownik
(komu? czemu?):Witosławom

Biernik
(kogo? co?):Witosławy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witosławami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witosławach

Wołacz
(hej!):Witosławy!

Przykłady odmiany imienia Witosława” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Witosława

Witosława chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Witosława już tu jest.
Witosława ma katar i źle się czuje.
Co robi Witosława?
Gdzie jest Witosława?

Dopełniacz (kogo? czego?): Witosławy

Przyglądałam się dłoniom Witosławy.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Witosławy.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Witosławy.
Specjalnością Witosławy jest jazda na koniu.
Postawa Witosławy była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Witosławie

Witosławie włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Witosławie.
Zszedłem z drogi Witosławie i usiadłem w fotelu.
Oddaję Witosławie list.
Mama przyznała rację Witosławie.

Biernik (kogo? co?): Witosławę

Przed sesją zapytałam Witosławę co lubi.
Pożegnali w końcu Witosławę i wyszli razem.
Witosławę zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Witosławę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Witosławę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Witosławą

Razem z Witosławą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Witosławą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zginął w pojedynku z Witosławą.
Ja z Witosławą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Witosławą przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Witosławie

Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Witosławie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Witosławie.
Mamrotał coś o Witosławie, gdy podtrzymywał się ściany.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Witosławie.
No a teraz trochę więcej o Witosławie.

Wołacz (hej!): Witosławo

Dziękuję Witosławo za rozmowę!
Dobranoc Witosławo!
Witosławo! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Witosławo!
Dzień dobry Witosławo!