Odmiana imienia Witusia przez przypadki

Witusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Witusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witusi

Celownik
(komu? czemu?):Witusi

Biernik
(kogo? co?):Witusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witusi

Wołacz
(hej!):Witusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WitusiaAutorem artykułu jest Witusia.
Mam na imię Witusia.
Na drugie imię mam Witusia.
Witusia nie umie grać na gitarze.
W domu Witusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WitusiSzkoda że Witusi prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Witusi.
Postanowiłam zadzwonić do Witusi.
Muszę pochwalić pomysł Witusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Witusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WitusiWitusi włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Witusi.
Korzysta z okazji, by wyznać Witusi miłość.
Co tej Witusi po głowie chodzi?
Musiałam się zwierzyć Witusi.

Biernik:
(kogo? co?)
WitusięPopatrzyłam na Witusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Witusię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Witusię.
Postaram się namówić Witusię na spacer.
Widziałem dzisiaj Witusię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WitusiąPowinnam jednak pojechać z Witusią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Witusią.
A sytuacja z Witusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję razem z Witusią.
Wymyśliłam z Witusią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WitusiRozmawiam o Witusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Witusi.
A o Witusi to i słowa rzec nie umiał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Witusi.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Witusi.

Wołacz:
(hej!)
WitusiuWitusiu! Gdzie jesteś?
Hej Witusiu!
Dziękuję Witusiu za rozmowę!
Dobranoc Witusiu!
Dzień dobry Witusiu!