Odmiana imienia Wilbusia przez przypadki

Wilbusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilbusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilbusi

Celownik
(komu? czemu?):Wilbusi

Biernik
(kogo? co?):Wilbusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilbusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilbusi

Wołacz
(hej!):Wilbusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilbusiaAutorem niniejszego tekstu jest Wilbusia.
Gdzie jest Wilbusia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wilbusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Wilbusia już tu jest.
Wilbusia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilbusiNie ma Wilbusi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wilbusi.
Póki co dodaję zdjęcia Wilbusi z wakacji.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Wilbusi.
Na korytarzu blisko pokoju Wilbusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilbusiKto wie, może Wilbusi wyjdzie do na dobre.
Zszedłem z drogi Wilbusi i usiadłem w fotelu.
Mam nadzieję, że Wilbusi również się podoba.
Opowiedziałam Wilbusi o przykrości która mnie spotkała.
Daję Wilbusi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
WilbusięChwyciła Wilbusię za rękaw płaszcza.
Wilbusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Wilbusię zaświerzbiały ręce.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wilbusię bardzo przyjaźnie.
Pożegnali w końcu Wilbusię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilbusiąAle można sobie zrobić zdjęcie z Wilbusią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wilbusią.
Zobacz wywiad z Wilbusią oraz innymi uczestnikami finału.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wilbusią.
Razem z Wilbusią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilbusiPrzynajmniej tak myślał tata o Wilbusi.
Zapraszam na film dokumentalny o Wilbusi.
Więcej o Wilbusi znajdziecie na naszej stronie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Wilbusi.
To jest pieśń o Wilbusi.

Wołacz:
(hej!)
WilbusiuGdzie jesteś Wilbusiu!?
Wilbusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Wilbusiu!
Wilbusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Wilbusiu!