Jak się pisze imię Wilbusia? Piszemy o Wilbusi czy o Wilbusii?
Imię żeńskie Wilbusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wilbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wilbusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wilbusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Wilbusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wilbusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wilbusią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Wilbusi.
Wołacz (Hej!): Wilbusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wilbusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wilbusia przez przypadki.