Odmiana imienia Tina przez przypadki

Tina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tiny

Celownik
(komu? czemu?):Tinie

Biernik
(kogo? co?):Tinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tiną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tinie

Wołacz
(hej!):Tino!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Tiny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tin

Celownik
(komu? czemu?):Tinom

Biernik
(kogo? co?):Tiny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tinami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tinach

Wołacz
(hej!):Tiny!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TinaTina nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Tina.
Tina wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Tina.
Ja i Tina nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TinySzukałem linków do strony Tiny.
Przed domem Tiny zauważyłem wózek z dzieckiem.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Tiny.
Przyglądałam się dłoniom Tiny.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Tiny.

Celownik:
(komu? czemu?)
TinieChciałam szybko pochwalić się Tinie.
Zszedłem z drogi Tinie i usiadłem w fotelu.
Oddaję Tinie list.
Nie wiem, co powiedzieć Tinie.
Ten nie pozostał dłużny Tinie.

Biernik:
(kogo? co?)
TinęNa Tinę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzę na Tinę i nic nie rozumiem.
Spojrzała na Tinę jeszcze raz.
Nieśmiało gładzi Tinę po włosach.
Tinę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TinąJa z Tiną chcemy się przebrać za wampiry.
Kasia z Tiną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Siedzieliśmy z Tiną na ławce w parku.
Ja z Tiną siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Tiną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TinieNa pewno słyszałyście o Tinie.
Przy Tinie zapomniałem o wszystkim.
Teraz chcę napisać parę słów o Tinie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Tinie.
Przygotowuje książkę o Tinie.

Wołacz:
(hej!)
TinoTino! Wróć do mnie!
Tino! Uważaj!
Dziękuję Tino za rozmowę!
Dzień dobry Tino!
Cześć Tino!