Odmiana imienia Tinka przez przypadki

Tinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Tinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Tinki

Celownik
(komu? czemu?):Tince

Biernik
(kogo? co?):Tinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Tinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Tince

Wołacz
(hej!):Tinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
TinkaDopiero do mnie dotarło, że Tinka już tu jest.
W domu Tinka często urządza rodzicom pokazy mody.
Tinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Tinka tego nie widzi.
Na drugie imię mam Tinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
TinkiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Tinki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Tinki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Tinki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Tinki słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Tinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
TinceDzięki Tince mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Tince.
Ja na pewno przekaże swój procent Tince.
Mama przyznała rację Tince.
Zerwał jabłko i podał je Tince.

Biernik:
(kogo? co?)
TinkęSpojrzała na Tinkę jeszcze raz.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Tinkę.
Tinkę zaświerzbiały ręce.
Przeprosiłam Tinkę i poszłam dalej.
Spoglądam na Tinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
TinkąSiedzieliśmy z Tinką na ławce w parku.
Pracuję z Tinką.
Zobacz wywiad z Tinką oraz innymi uczestnikami finału.
Razem z Tinką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Tinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
TincePrzy Tince zapomniałem o wszystkim.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Tince.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Tince.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Tince.
Hipnotyzująca powieść o Tince i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
TinkoTinko! Uważaj!
Dobranoc Tinko!
Tinko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Tinko!?
Hej Tinko!