Odmiana imienia Sylwia przez przypadki

Sylwia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwii

Celownik
(komu? czemu?):Sylwii

Biernik
(kogo? co?):Sylwię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwii

Wołacz
(hej!):Sylwio!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Sylwie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwii

Celownik
(komu? czemu?):Sylwiom

Biernik
(kogo? co?):Sylwie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwiami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwiach

Wołacz
(hej!):Sylwie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwiaMoje drugie imię to właśnie Sylwia.
Sylwia chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Sylwia grzecznie śpi.
Na drugie imię mam Sylwia.
Dla mnie było już jasne, ze Sylwia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwiiTata Sylwii sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam zadzwonić do Sylwii i chłopaków.
Jadę do Sylwii.
Uroda Sylwii miała potężną moc.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Sylwii.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwiiZszedłem z drogi Sylwii i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Sylwii coś się stało.
Powiedz wszystkim i Sylwii, że nic mi nie jest.
Kto wie, może Sylwii wyjdzie do na dobre.
Sylwii włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
SylwięSpoglądam na Sylwię.
Patrzy na Sylwię wyczekująco.
Spojrzałam na Sylwię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Sylwię.
Widziałem dzisiaj Sylwię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Sylwią.
Obie z Sylwią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój z Sylwią.
Pracuję z Sylwią.
Wymyśliłam z Sylwią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwiiRozmawiam o Sylwii.
Przez chwilę pomyślałam o Sylwii.
Teraz chcę napisać parę słów o Sylwii.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sylwii.
Przy Sylwii zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
SylwioSylwio! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Sylwio!?
Dzień dobry Sylwio!
Dziękuję Sylwio za rozmowę!
Witaj Sylwio!