Odmiana imienia Sylwiusia przez przypadki

Sylwiusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylwiusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylwiusi

Celownik
(komu? czemu?):Sylwiusi

Biernik
(kogo? co?):Sylwiusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylwiusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylwiusi

Wołacz
(hej!):Sylwiusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylwiusiaAutorem artykułu jest Sylwiusia.
Sylwiusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Sylwiusia.
Dziś Sylwiusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dopiero do mnie dotarło, że Sylwiusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylwiusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Sylwiusi słychać.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Sylwiusi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Sylwiusi.
Od razu zobaczyła ich mama Sylwiusi.
Przyglądałam się dłoniom Sylwiusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylwiusiDzięki Sylwiusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oddaję Sylwiusi list.
Coś muszę Sylwiusi powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Sylwiusi.
Dzięki Sylwiusi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
SylwiusięSylwiusię zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Sylwiusię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Sylwiusię i uśmiechnął się.
Obserwuję Sylwiusię bardzo uważnie.
Patrzył na Sylwiusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylwiusiąZginął w pojedynku z Sylwiusią.
Oboje z Sylwiusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozmawiam z Sylwiusią.
Jadę na wycieczkę razem z Sylwiusią.
Obie z Sylwiusią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylwiusiPrzynajmniej tak myślał tata o Sylwiusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sylwiusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Sylwiusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Sylwiusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Sylwiusi.

Wołacz:
(hej!)
SylwiusiuSylwiusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Sylwiusiu!
Hej Sylwiusiu!
Gdzie jesteś Sylwiusiu!?
Dobranoc Sylwiusiu!