Odmiana imienia Sylka przez przypadki

Sylka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sylka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sylki

Celownik
(komu? czemu?):Sylce

Biernik
(kogo? co?):Sylkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sylką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sylce

Wołacz
(hej!):Sylko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SylkaAutorem niniejszego tekstu jest Sylka.
Ja i Sylka nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Sylka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Sylka.
Dopiero do mnie dotarło, że Sylka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SylkiRodzina Sylki zginęła w wypadku samochodowym.
Tymczasem zauważyłam wpis Sylki kilka dni temu.
Szukałem linków do strony Sylki.
Zostało sto dni do narodzin Sylki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Sylki.

Celownik:
(komu? czemu?)
SylceZostawiam Sylce karteczkę i już mnie nie ma.
Sylce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Sylce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Sylce o swoich zainteresowaniach.
Korzysta z okazji, by wyznać Sylce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
SylkęPopatrzyłam na Sylkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Sylkę zaświerzbiały ręce.
Przed sesją zapytałam Sylkę co lubi.
Przyniesiona przez Sylkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Sylkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SylkąPowinnam jednak pojechać z Sylką.
Zobacz wywiad z Sylką oraz innymi uczestnikami finału.
Razem z Sylką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Sylką zrobiłyśmy obiad.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Sylką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SylceKiedyś chciałam napisać wiersz o Sylce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Sylce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Sylce.
Ten wiersz jest o Sylce.
Od ostatniego wpisu o Sylce wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
SylkoGdzie jesteś Sylko!?
Dziękuję Sylko za rozmowę!
Sylko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Sylko!
Sylko! Uważaj!